De toevoeging “TI” achter een productnaam geeft dat item bijna buitenaardse eigenschappen, zo lijkt het. Maar wat is dat “TI” eigenlijk precies? En wat voegt het nu toe aan een ski, een snowboard of ander product?

Titanium?

Er bestaat grote verwarring in de skiwereld. “Ti” is namelijk de afkorting van titanium. Een metaal en element in het periodiek systeem (atoomnummer 22). Titanium is sterk (zo sterk als staal), licht (ongeveer 60% van het soortelijk gewicht van staal), onder hitte is het makkelijk te combineren met andere metalen en het is zeer corrosiebestendig. Titanium wordt dan ook veel gebruikt in de lucht- en ruimtevaart.

Het zijn de eigenschappen van titanium die de naamgevers hebben geïnspireerd van het materiaal dat in ski’s zit: “Titanal”. Dat is feitelijk een productnaam. Titanal is namelijk een aluminiumlegering die door de firma Austria Metall AG (AMAG) wordt geproduceerd. Het heeft helemaal niks met dat scheikundig element titanium te maken. Dat zit er niet eens is.

Titanal is een samentrekking van de woorden ‘titanium’ en ‘al’ (aluminium). En dat geeft ook de beste verklaring voor wat het feitelijk is: een legering (mix) van metalen, met aluminium als basis ‘met titanium-achtige kracht’. Titanal heeft nog het meest gemeen met de veel gebruikte 7075-legering. Alleen zit er wat meer zink in, en hele kleine hoeveelheden zirkonium. Dat geeft Titanal een grotere treksterkte dan al die andere aluminium-legeringen.

In de ski’s

Metaal in ski’s (meestal Titanal) zorgt voor betere demping (absorptie van trillingen, ‘Laufruhe’). Het maakt ski’s vaak ook iets zwaarder en iets steviger. Dat laatste wil zeggen: het kost iets meer kracht om een ski met metaal erin te buigen, maar je krijgt die energie gedoseerd terug.

Carbonvezels worden ook veel gebruikt in ski’s. Voor stijfheid tegen een veel lager gewicht, en meer ‘instant pop’. Dat ‘carbonnerige’ gevoel kan ik misschien het best omschrijven als een beetje een stuiterige levendigheid. De ski is aan en dan heel snel weer uit qua energie. Bij metaal is dat allemaal wat geleidelijker, gedoseerder. Dat is ook het belangrijkste verschil – wat mij betreft – tussen een ski met carbonverstevigingen ten opzichte van een ski met metaal-verstevigingen. Dat gedoseerde van het metaal.

Als het puur over stijfheid gaat zie je tegenwoordig steeds vaker dat de ‘Ti’-modellen in een lijn niet meer de heftigste zijn om te skiën. Die stevigere modellen hebben steevast een carbon ‘stringer’, ‘torsion box’, ‘spine’ of ‘armor’. Titanal maakt een ski smooth, maar niet per se stijf aanvoelend. Carbon geeft een ski energie en ‘instant pop’. De combinatie van die twee geeft de high-end ski’s. Een mooi voorbeeld van hoe zo’n lijn in elkaar zit vind je bij de Nordica Spitfire.

Kies dus het materiaal dat het beste past bij wat jij lekker vindt om te skiën. En als iemand het ooit nog over ‘titanium’ heeft in zijn ski’s, dan moet je niets zeggen en van binnen licht lachen en meewarig met je hoofd schudden. Dat zou betekenen dat diegene meer dan 3000 euro voor zijn ski’s heeft betaald…

Check ook:

www.snowplanners.com